حكاية ام

موضوع: حكاية ام الأربعاء أغسطس 26, 2009 5:33 pm

ها حكيلكو حكاية أم وبيت
حكاية ست مكافحة مجاهدة
شغلها دايما كان فى الغيط
حكاية بنت صغيرة وحلوة
ساكنه فى بيتها فى قلب سوهاج
جالها محمد راجل شهم
طالب إيدها وقال يا زواج
فرحت بيه البنت كتير
ورضى أبوها وليه ما يرضاش

عملو الدخلة فى ليله كبيرة
فرحه وسهره عليها القيمه

هو محمد هى فهيمه
راجل شهم وست عظيمه
عاشت البنت معاه في الدار
هى صحيح العيشه بسيطه
لكن عيشه بحالها عمار
جوزها محمد كان فلاح
يصحى الصبح يشيل الفاس
يرجع بيته سعيد مرتاح

وفى يوم جاتله فهيمه قالتله
إنها حامل بقى فرحان
ياه يا ولاد هابقى أنا أب
شكرا ليك كتير يا رب
ياه يا زمانى لما تحن
ترضى عليا كتير وتمن
يبقالى إبن ألاقيه بجوارى
لما يعدى بيّا السن
لكن الظاهر كان مخدوع
أصل الدنيا فرح ودموع
وما فيش واحد مش موجوع

قام محمد من نومه بدرى
قام إتوضى وصلّى الفجر
قام من نومه فايق يجرى
قاللى أنا هارجع بعد العصر
فاتت ساعه أو ساعتين
ولقيت جرس الباب بيرن
قلت محمد أبو عوضين
أصله لإبنه أكيد بيحن
قمت فتحت الباب قوام
ولقيت واحد كان زعلان
قاللى محمد جوزك مات
قلتله إيه
قاللى دا عمره وعدّى وفات
قلتله ليه
قاللى دا شئ من عند الله
إحمدى ربك توبى إليه
قلت زمانى عليا بخيل
حتّى الحزن ما سابنيش ليه
ماهو كان لازم بكره الصبح
ننزل أرضى ونبتدى شغل
كنت بنشقى فى عز الضهر
كانت الشمس بتحرق فيّا
حابسه دموعى جوا عنيّا
حملك يابنى كبير عليّا
لازم نبقى أب وأم
لازم نشقى فى وسط الدنيا
لازم نرضى بكل الهم
تمشى الدنيا تضرب فيّا
ثانيه تسر وساعه تغم
أصل أنا ابنى لازم يكبر
يتعلم فى دراسته وينجح
ويقولو إنى عرفت أربى
زى عوايده عدّا قوام
سنه بتعدى زى أيام
بس اليوم ده عليّا طويل
بيه يتحدد تعبى سنين
راح عوضين يجيبلى نتيجته
جالى وقاللى أنا يامّه نجحت
أخدت شهادتى طلعت الأول
دكتور فى الجامعه إتعيّنت
ساعتها دموعى نزلت تجرى
ساعتها جريت
كانت الفرحه جوّا عنيا
رحت البيت
بصيت لمحمد فى الصوره
كتير وبكيت
ياأبو عوضين أنا ربّيت
أناربّيت
ياما أنا دست على إحساسى
وياما بكيت
ياما شقيت وتعبت فى أرضى
بس قدرت وشلت البيت
ربك عادل عمره ما يظلم
آدى نهاية صبرىلقيت
ياأبو عوضين أنا ربيت أنا ربيت